Toen wij hand in hand door deze oude stad wandelden die wij probeerden te ontdekken en een heel kleine moment voor ons zelf genoten, wou ik dat de tijd stil gaat staan. Het was een perfecte ogenblik. We konden de zomer en de zon in de stad ruiken en de mensen om ons heen in 110 verschillende talen horen praten. “ Wij hebben echt een plattegrond nodig “ zij ik tegen hem… Want wij moeten altijd een gids hebben over stad die wij bezoeken. Ook is het alleen maar om te weten waar je van een goeie glas rode wijn kan genieten. Dus gingen wij naar een klein boekenkraam en  ik ging in het Frans naar een gids vragen. Toen ik begon te stotteren en in eens de worden niet meer wist, snapte de verkoper dat wij Duits waren en begon gewoon in het Duits met ons te praten – zonder enkel accent. Toen ik in deze kleine winkel om mij heen keek kon ik in een oogopslag boeken in vier verschillende talen ontdekken. Misschien was dat het moment dat ik verliefd werd op deze stad. De bourgondische Lifestyle, alle talen die ik spreek, heerlijk weer en culinair genietingen uit België, Frankrijk en Duitsland. Ik was echt verliefd. Hoe kon ik deze schattige stad in het hartje van Europa nou nog nooit bewust waargenomen hebben?

Wij liepen verder tot dat ik blaren kreeg, ( wat niet echt lang was, want ik was zo slim geweest om mijn nieuwe schoenen in te lopen ). Wij waren heel erg onder de indruk van den internationale sfeer en de impressies van en stad met een zo grote historie. Ik weet zeker dat dit niet het laatste keer is geweest dat wij een „petite vacance“ naar Luxemburg – het haart van Europa – gedaan hebben.